Megadeth

เมกาเดธ (Megadeth) เป็นวงเฮฟวีเมทัลอเมริกัน จากลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย ก่อตั้งวงในปี ค.ศ. 1983 โดยเดฟ มัสเทน และมือเบส เดวิด เอลเลฟสัน หลังจากที่มัสเทนถูกขับออกจากเมทัลลิกา วงได้ออกผลงานสตูดิโออัลบั้ม 15 ชุด, อัลบั้มแสดงสด 5 ชุด, อีพี 2 ชุด, ซิงเกิล 47 ชุด, มิวสิกวิดีโอ 36 เพลง และ 6 อัลบั้มรวมเพลง เมกาเดธ ยังถือเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกวงการดนตรีแทรชเมทัลในสหรัฐอเมริกาที่สำคัญ ร่วมกับวงอื่นอีกสามในเครือ "บิ๊กโฟร์" ได้แก่ เมทัลลิกา, สเลเยอร์ และแอนแทรกซ์ เมกาเดธได้นำเสนอเทคนิคทางดนตรี ด้วยจังหวะรวดเร็ว การเรียบเรียงเพลงที่ซับซ้อน เสียงร้องที่ข่ม ๆ หนักแน่นรวมไปถึงการลากเสียงของมัสเทน และเนื้อหาเพลงที่มักเกี่ยวข้องกับ ความตาย การเมือง สงคราม และศาสนา

ในปี ค.ศ. 1985 วงได้เปิดตัวอัลบั้มเปิดตัว Killing Is My Business... and Business Is Good! ผ่านทางค่ายอิสระคอมแบตเรเคิดส์ ซึ่งประสบความสำเร็จด้านยอดจำหน่ายกลางๆ จนทำให้ค่ายเพลงใหญ่ได้หันมาสนใจในเมกาเดธ ในที่สุดเมกาเดธก็ได้เซ็นต์สัญญากับค่ายแคปิตอลเรเคิดส์ โดยอัลบั้มแรกที่ผ่านทางค่ายนี้อย่าง Peace Sells... but Who's Buying? ซึ่งเปิดตัวไปในปี ค.ศ. 1986 สามารถประสบความสำเร็จและได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ทรงอิทธิพลต่อวงการเมทัลใต้ดินสหรัฐอเมริกา ถึงแม้ว่าวงจะโดดเด่นในวงการแทรชเมทัล แต่เมกาเดธก็มีข่าวเกี่ยวกับปัญหาสมาชิกวงหลายครั้ง จนต้องมีการเปลี่ยนตัวสมาชิกเรื่อยๆ รวมไปถึงปัญหาเกี่ยวกับการเสพยาเกินขนาดของสมาชิก ถึงอย่างไรก็ดีมัสเทนและเอลเลฟสัน ถือเป็นสมาชิกที่อยู่ในวงอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ก็ตั้งวง



ในสมัยที่วงมีสมาชิกที่มั่นคง เมกาเดธได้เปิดตัวหลายอัลบั้มที่ประสบความสำเร็จด้านยอดจำหน่าย จนได้ยอดการยืนยันแผ่นเสียงทองคำขาวและแผ่นเสียงทองคำ ไม่ว่าจะเป็น Rust in Peace (1990) และ Countdown to Extinction (1992) วงได้ออกทัวร์ทั่วโลก ถือเป็นการเรียกชื่อเสียงกลับสู่วงอีกครั้ง แต่วงก็ได้สะดุดลงช่วงหนึ่งในปี ค.ศ. 2002 เมื่อมัสเทนเจ็บปวดกับเส้นประสาทที่แขนซ้ายอย่างรุนแรง ในที่สุดก็ได้กลับมารวมวงอีกครั้งในปี ค.ศ. 2004 แต่ก็ขาดมือเบสเอลเลฟสัน ซึ่งเขาได้ออกมาฟ้องมัสเทนจากปัญหาความไม่ลงรอยกันส่วนตัว ปัญหาส่วนตัว เมกาเดธได้ออกผลงานอัลบั้มชุด The System Has Failed (2004) ตามมาด้วย United Abominations (2007) ซึ่งสามารถไต่อันดับในสัปดาห์แรกที่อันดับ 18 และตามมาด้วยอันดับที่ 8 บนบิลบอร์ด 200 และอัลบั้ม Endgame (2009) ที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแกรมมีสาขาการแสดงเมทัลยอดเยี่ยม ในปี ค.ศ. 2010 เอลเลฟสันก็ได้มาร่วมวงอีกครั้ง ภายหลังสิ้นสุดคดีทางศาล เมกาเดธยังเป็นเจ้าของเทศกาลดนตรีในชื่อ "จิแกนทัวร์" (Gigantour) ตั้งแต่ช่วงกลางปี ค.ศ. 2005 เป็นต้นมา



เมกาเดธนับเป็นวงใต้ดินเพียงไม่กี่วงที่ประความสำเร็จด้านยอดจำหน่าย โดยปี ค.ศ. 2014 วงได้จำหน่ายไปแล้วกว่า 50 ล้านชุดทั่วโลก ได้รับการยืนยันยอดจำหน่ายระดับแผ่นเสียงทองคำขาวในสหรัฐกว่า 5 ครั้ง จากทั้งหมด 15 อัลบั้ม แม้ว่าวงจะไม่เคยได้รับรางวัลแกรมมีเลย แต่ก็เคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงกว่า 11 ครั้ง เมกาเดธ ได้ใช้ตราประจำวงคือ "วิก แรตเทิลเฮด" (Vic Rattlehead) ซึ่งมักปรากฏทุกครั้งในหน้าปกอัลบั้ม และรวมไปถึงภาพพื้นหลังในการแสดงสดต่างๆ วงยังมักถูกวิจารณ์เกี่ยวกับเนื้อหาเพลง จนมีการแบนทั้งคอนเสิร์ตและอัลบั้ม โดยเอ็มทีวี ได้ปฏิเสธที่จะเล่นวีดิโอของวงผ่านอินเทอร์เน็ตโดยอ้างว่าอาจชักจูงไปสู่การฆ่าตัวตายได้